Barania Góra
(1220 m.n.p.m)
Ta góra jest bardzo często mylona z Babią Górą, a to właśnie z Baraniej Góry wypływa rzeka Wisła.
Drugi co do wysokości szczyt Beskidu Śląskiego po stronie polskiej, a pod względem popularności stojący na pewno na czołowym miejscu. Masyw baraniogórski stanowi rezerwat przyrody obejmujący 386 ha lasów, w których przeważają jodły, świerki i buki o wieku sięgającym do 150-200 lat. Miejscami można znaleźć tu wspaniałe ponad 300 - letnie jawory. Tu i ówdzie sztucznego pochodzenia limby i kosodrzewina. Wierzchołek Baraniej Góry tworzy rozległy płaskowyż, porośnięty lasem, toteż tylko z wieży pomiarowej roztacza się prawdziwy panoramiczny widok. Podajemy opis widok rozciągającego się z wieży. Na wschód widnieje charakterystyczny kształt Babiej Góry i kopa Pilska wraz z okolicznymi szczytami Romanki i Lipowskiej. Jeszcze dalej na odleglejszym planie, przy dobrej widoczności rysują sie Tatry, szczególnie dobrze widoczne, gdy słońce pada na nie z ukosa, z zachodu. Bardziej w prawo na południe wznosi się gniazdo Rycerzowej i Muńcuła oraz nieco w prawo od nich Wielkiej Raczy, spoza której wyglądają Orawsko-Liptowskie Hale ze stożkowatym Choczem; jeszcze bardziej w prawo od nich przykuwa oczy łańcuch Małej Fatry. W kierunku zachodnim widok obejmuje rozległą krainę gór Beskidu Śląskiego za Olzą z Łysą Górą (Lysa Hora) i Smrekiem oraz bliższe, na tle gór Zaolzia ciągnące się pasmo graniczne od Stożka po Czantorię. Ku północnemu zachodowi, północy i północnemu wschodowi widać grzbiety Równicy po Malinowską Skałę, a z prawej od niej Skrzyczne nad Kotliną Żywiecką z prawej od niego, okoloną dalekimi wałami górskimi Beskidu Małego.
